وب سایت رسمی محسن چتری

شعر به زبان دهی آران و بیدگل

درباره شب یلدای غیبت امام زمان عجل الله تعالی فرجه

شو یلدوو نِه دنیا، کی حضورد کومودی؟

ای امام انس و جون ، چه وخ مِ نورد کومودی؟

شو یلدا ببده اوچ کی نوزونه کیووه!

آیا مه ایروج کوموبو، که ز دورد کومودی؟

دنیا وِ ته اوچ زمون صلح و صفا نه کمه در

آیا مه یید کوموبو؟ صفا و شورد کومودی؟

ته خلاص هم انبیویی، چش امیدم دَ تیه

کی کمه امه؟ بُوا؟ دَ کوه طورد کومودی؟

شو ایروج ، روجار کمه بو، که طلوعد کمه کَ

ای روجه کمه امه، که مه عبورد کومودی.

آخرش روجار کمه بو، عاقبت کمه اَمَه

شوو یلدا کمه شو، طلوع نورد کومودی.

تا بِ هه، حواس مِ دَ حرف رهبر کمه بو

خدا اِشگادبه مِم روی غیورد کومودی

امیدم دَ تِیَه که شام وایابی بوینو

نِ رو مِه نصرت نِ ربّ صبورد کومودی

هیا که ظهور کِره ، پَش دشمنونت احمَره

وَ هَه هر کار بکرن، هیا مِه زورد کومودی

ای روجه اوج شهدا کمه اَمَه ، شک ندارو

شوو یلدا کمه شو، شکوه نورد کومودی.

تقدیم به همه چشم انتظاران ظهور مهدی (عجل الله فرجه)

محسن چتری / 29 آذر 98 آران و بیدگل

ترجمه با فارسی روان:

بیت اول: شب یلداست این دنیا کی حضورت را خواهم دید؟ / ایامام انس و جان چه موقع من نورت را خواهد دید؟

بیت دوم: شب یلدا شده و هیچ کس نمی داند که تو کجایی؟! /آیا من یک روز خواهم بود و تو را لا اقل از راه دور خواهم دید؟

بسم الله الرحمن الرحیم

شعر سرود سالگرد سردار مدافع حرم شهید مصطفیزاهدی

______________________________ 

السلام  ای شهید  / السلام  مصطفی            السلام   ای سردار / السلام  مصطفی

السلام مجاهد    / السلام  رزمنده                   السلام ای جانباز  / السلام فرمانده

تو عاشق شهادت بودی تمام عمرت ای مصطفی جان

آماده جانبازی بودی  همه شب و روز ای مصطفی جان(2)

(تو رفتی / غریبونه  ،   بجامونده  خاطراتت

دلتنگِ / روضه هاته ،    تشنه ی مناجاتت)(2)

ای کاش که ما هم یه روزی لایق بشیم         تو هم دعا کن   مثل تو شهید بشیم(2)

السلام  ای شهید  / السلام  مصطفی            السلام   ای سردار / السلام  مصطفی

السلام مجاهد    / السلام  رزمنده                   السلام ای جانباز  / السلام فرمانده

*******************

از جبهه های جنوب تا سیستان و سوریه بودی مجاهد        از کوه های لبنان تا خیبر و شلمچه هستندشاهد

تو عاشق و بسیجی ، مدافع حریم دین و قرآنی           تو پیر جبهه هایی از فکه و بوکمال ازنوجوانی

(تو که بودی؟ / تو چه بودی ؟  / بگو جونم  بگو جونم

نمی دونم / در وصف تو   / چه بگویم ؟! چه بخونم؟!) (2)

(ای مصطفی جان  به خاک کوی زینب (س)

دست ما را بگیر و ببر سوی زینب (س) ) (2)

السلام  ای شهید  / السلام  مصطفی            السلام   ای سردار / السلام  مصطفی

السلام مجاهد    / السلام  رزمنده                   السلام ای جانباز  / السلام فرمانده

********************

( رحمت به شیر مادر   بوسه به خاک پدر ، بیت شجاعت       هر یک دلیر و زاهد  مطیع و فرمانبر  قرآن و عترت) (2)

تو شیر    میدانی / مردی     ازایرانی

جانبازی     سرداری / تنهایی   گردانی

( وقتی که پر زد داداشت تو ام الرصاص

ذکر شب و روز تو شد روضه ی عباس (ع))(2)

السلام  ای شهید  / السلام  مصطفی            السلام   ای سردار / السلام  مصطفی

السلام مجاهد    / السلام  رزمنده                   السلام ای جانباز  / السلام فرمانده

***************

باران رحمت بارید بر پیکر پاک تو روزی که رفتی        هر جا نگاه می کنیم در کوچه و مجله انگارهستی

چون یک شهید گمنام بودی میان ماها    نشناختیمت        ای عاشق ولایت ، اهل صبر و بصیرت  نشناختیمت

بارانی ، مهتابی / روی چشم جا داری

تو جانی جاویدی / در دل ها مانایی

( ای مصطفی جان / همیشه دوستت داریم

ای مصطفی جان / همیشه در دل مایی) تکرار تا محوصدا

********************

پایان سرود

محسن چتری 29 مهر 97 وعده ما اربعین کربلا بهنیابت از همه شهدا به خصوص سردار با وفا شهید مدافع حرم مصطفی زاهدی

به کوری چشم همه منافقین!

این سه شعر درباره سردار شهید زاهدی ، به سفارش برادر بسیجی و فعال فرهنگی آقای محمد حسین نمکی برای گروه سرود بجه های مسجد بابا الحوائج سروده شد.

بسم الله الرحمن الرحیم

سرود سالگرد سردار شهید مصطفی زاهدی

********************

(کلّنا عباسک یازینب ، یا زینب         حبّنا حسینُک یازهرا ، یا زهرا

همّنا قرآنک یااحمد، یا احمد            ذکرنا یا ربنا ،یا الله ، یا الله) (2)

افتخار شهر مایی سردار( ای سردار، ای سردار)      لاله ی سرخ کویر مایی (فرمانده، فرمانده)   

مصطفی زاهدی ای شیر نبرد (شیر نبرد)      نام و یاد تو همیشه جاوید (چون خورشید، چونخورشید)

(جانبازی تو، سرداری تو

بر چشم ما، جا داری تو) (2)

ای مدافع حریم زینب ای عباس ای عباس      بر دلت داغ شقایق ها بود ای عاشق ، ای عاشق         

صوت زیبای مناجات تو یا نور یا قدوس           ذکر صبح جمعه هایت مهدی یا مهدی

عباس، زینب /  ذکر لبهات

الله الله /  ذکر شبهات

 *****************

برلبت زیارت عاشورا(عاشورا عاشورا)            عاشق روضه بیت زهرا(یا زهرا یا زهرا)

راه تو راه حسین وفاطمه (یا فاطمه یا فاطمه)         خون توجان داده بر جان همه (جان همه جان همه)

آخر به آرزوی خود رسیدی و از پیش ما رفتی

داغت همیشه تازه و جایت ولی در بین ما خالی

دوستت داریم/  یادت جاری

داغت تازه / جایت خالی

*****************

مرغ روحت  سال ها در سینه ات ( پربسته بود پر بستهبود)   چون کبوتر روز و شب  (پر می کشید پر می کشید)

تا که آخر درغروببو کمال (در باران خونین بال)               سوی یاران سفرکرده پرید (تا خورشید تاخورشید)

 خوشا به حال سرنوشت سرخ و توفیق شهادت

دعا بکن که روزی ما هم بشه یه روز شهادت

جان زینب مصطفی جان

جان عباس با وفا جان

***********************

(کلّنا عباسک یازینب ، یا زینب         حبّنا حسینُک یازهرا ، یا زهرا

همّنا قرآنک یااحمد، یا احمد            ذکرنا یا ربنا ،یا الله ، یا الله) (2)

(پای عهد مصطفی میمانیم می مانیم       ما همه سرباز اسلاماستیم، تا هستیم

پیرو امر امام ای ای          دشمن ظلم و ستمها هستیم تا هستیم)(2)

اگر دهد فرمان به ما سید علی مرد جهادیم

همچون شهیدان زاهدی جانهای خود بر کف نهادیم

(سردار راهت / جاویدان است

یادت در دل/ همچون جان است) (2)

*************

ما مدافع حریمتهستیم یا زینب        از ازل با تو کهپیمان بستیم یا زینب

سینه ما سپر خنجرهاست یا زینب         ما همه عباس و اکبرهستیم یا زینب

اگر بخواهد دشمنی سوی حریم پاکت آید

همچون شهیدان مدافع سینه را سپر بسازیم

(هیهات من الذله هیهات

هیهات من الذله هیهات) (تکرار تا محو صدا)              

        ******************

هرآن دلی که حب اهل بیت و قرآن دارد

شهادتاز نگاه او سعادت است و ایمان دارد

یا ربنا ایمانم ده

اهل بیت و قرآنم ده(2)

********************

17 مهر ماه 97 خمینی شهر – محسن چتری

 با عنوان فرمانده سلام»در رثای فرمانده شهید مدافع حرم سردار مصطفی زاهدی

با لحن و وزن شعر مداح انقلابی میثم مطیعی ( از شام بلا)

بند اول :

از شام یتیمان آمد

یک مردی ز مردان جنگ

در شهر شهیدان آمد

یک شهیدی ز شیران جنگ

یا زینب مدد / یا رقیه سلام(۲)

نامش مصطفی فدایی ی زینب

رسمش مرتضی فدایی ی زینب

راهش مستدام فدایی ی زینب

فرمانده مدد / فرمانده سلام(۲)

بند دوم:

همرزم برادرهایت

فرزند شجاعت بودی

در ایران و در سوریه

دلتنگ شهادت بودی

یا زینب مدد/ یا زینب سلام(۲)

این فوز عظیم  مبارک بادت

رزق یا کریم گوارایات باد

جانباز شهید مبارک بادت

یا عباس مدد / یا عباس سلام(۲)

بند سوم:

با صوت مناجاتت دل

می رود تا آسمان ها

با ذکر مصیبت هایت

می رود دل تا کربلا

یا حسین مدد / یا حسین سلام(۲)

بازم تو بخوان برای دل ها

سوزت می دهد صفا به دل ها

هم زاهد به شب هم شیر غزا

یا ربی مدد/ یا زهرا سلام (۲)

بند چهارم:

باران رحمت بارید

در روز وداعت سردار

حاشا که نگیری دستم

در شام شفاعت سردار

یا الله مدد / یا الله مدد (۲)

این کلام خداست شهیدان زنده اند

این پیام شماست اطاعت از رهبر

چون راه شماست ره عزتمند

یا مولا مدد/ یا مولا سلام (۲)

این شعر به سفارش برادر محمد حسین نمکی برای اجرا یسرود توسط دانش آموزان مسجد باب الحوائج در اسفند 96 سروده شد.

به به چه حرف خوبی

ما مردم حسینی با نهضت خمینی

هرلحظه می خروشیم تا نهضت مهدوی

ما فرزندان زهرا مطیع سید علی
 ما همچون رعد وبرقیم با فریادحیدری

از توپ و تانک دشمن، هرگز نمی ‌هراسیم/   دنیا چون زینبیه ما جملگی عباسیم

تا وقتی مهدی نیاد /این قصه ناتمام است / هیهات منالذله عالم تمام  شام است

 فریادمان بلنداست، نهضت ادامه دارد/  حتی اگر شب و روزبر ما گلوله بارد

کور خونده دشمن ما/ آشفته خواب دیده

نشناخته بسیج و/ایران پر از شهیده / آنهم شهید زنده

فدک را پس می گیریم / ذلت نمی پذیریم

حتی اگر در این راه/ هزاربار بمیریم

بسم الله الرحمن الرحیم

خاطره کلاس قرآن هشتم

آنروز هوا بارانی بود و به همین دلیل برنامهصبحگاه برگزار نشده بود بنابراین دانش آموزان مدتی بود که همین طور سرکلاس بودند واین فرصت باعث شده بود شلوغ کنند.

از سالن که به سمت کلاس هشتم می رفتم گاهگاهیصدای بچه ها اوج می گرفت و بعد یکباره خاموش می شد.

وارد کلاس شدم برخلاف هر روز کلاس بسیار آرام وساکت بود. هیچ کس نفس نمی کشید. ابتدا تعجب کردم اما خیلی زود متوجه شدم که این یکبازیست.

منم مثل خودشان شدم و با اشاره گفتم بنشینید. بالبان بسته لبخند زدم و به حساب خوش و بشی کردم . به سمت تابلو رفتم و روی تابلو بهخط نستعلیق یک سلام بزرگ سرتاسر تابلو نوشتم و با دست اشاره کردم که یعنی سلام وشما جواب بدهید.

سکوت ادامه داشت و کسی به خودش جرات نمی داد کهحرفی از دهانش خارج شود. چون شنیدن یک کلام همان و ریختن بچه سرش و کتک زدن همان.

چند دقیقه ای تحمل کردند. ناگهان یکی از دهانشحرفی بیرون پرید و بلافاصله همه کلاس سرش ریختند و سرو صدا و جیغ و دادی بود کهکلاس و سالن را پر کرد.

تا من کلاس را آروم کنم چند دقیقه ای طول کشید ودر این حین سرو کله مدیر پیدا شد که با عصبانیت در کلاس راباز کرد و گفت: آقایچتری چه خبره؟ چکار می کنید؟ مدرسه را به هم زدید؟

گفتم آقای مدیر من بی تقصیرم.از این دانش آموزانبپرسید که این چه بازی یه که یاد گرفتند. در این موقع چند تا دانش آموز شروع بهشکایت از چند نفر کردند که آقا این ها بی خود ما را می زنند ما اصلا حرفی نزدیم و.

مدیر با عصبانیت گفت بر بنشین سرجات همه تون مثلهمید.

 رو کردبه من و گفت: این ها چند روزه این  بازیرا یاد گرفتند و هر روز هم چند نفر از دست برخی ها شکایت می کنند. تازه امروز کلاسایدیگه هم یاد گرفتند. اگه امروز تکلیفشون روشن نشه همه کلاس را اخراج می کنیم تابرند و با اولیاشون بیان. البته می دونیم بعضی ها مقصر اصلی و گردانده این بازیاند و ما اونا را می شناسیم اما ظاهرا همه مقصرند. اگر تا اخر زنگ خودشون اسامیاصلی را معرفی نکنند باید فردا همه با اولیاشون به مدرسه بیان.»

سکوت مرگباری کلاس را فراگرفته بود و اینبار همکسی نفس نمی کشید.

مدیر ازمن عذرخواهی کرد و از کلاس رفت. بچه هانشستند ما دمغ بودند. کتاب درسی قرآن را باز کردم تا درس را شروع کنم. چند دقیقهای به سکوت گذشت.

یکی از دانش آموزان گفت: آقا شما وساطت کنیدقضیه تموم بشه قول میدیم تکرار نشه.

اولش خودم هم از دست اونا ناراحت بودم گفتم بزارتنبیه بشن تا تکرار نکنند. بعد به این فکر کردم که انصافا بازی پرهیجانیه و من ومدیر هم اگه جای اونا بودیم بهتر از اینا نبودیم. بهرحال نوجوانیه وهیجانش و اینشلوغ کاری ها.

گفتم از قرآن کمک بگیرم قرآن جیبی ام را بیروناوردم و باز کردم ، صفحه 495 و آیات انتهایی سوره زخرف بود:

اول صفحه با این آیه شروع می شود: انّ المجرمینفی عذاب جهنم خالدون یعنی آیه 74 و بعد در آیه 76 این گونه آمده که : و ما ظلمناهمولکن کانوا هم الظالمین. و در آیه 83 این گونه: فذرهم یخوضوا و یلعبوا حتی یلاقوایومهم الذی یوعدون.! و آیه بعد که می فرماید: و هو الذی فی السماء اله و فی الله و هو الحکیم العلیم.

آیات بسیار جالبی بود و فرصتی برای من که از اینبازی به بازی دنیا و ظلم ما آدم ها به خود بپردازم و اینکه هر کاری انجام می دهیمخدا می بیند و میداند و البته وعده عذاب مجرمین هم حق است.

چند دقیقه ای منبر رفتم و بچه ها هم حسابی گوشدادند.

و جالب تر این که آیه آخر این سوره و صفحه اینبود: فاصفح عنهم و قل سلام فسوف یعلمون. پس اکنون که چنین است از آنان روی برگردانو بگو : سلام بر شما . اما به زودی خواهند دانست.

من البته ابتدا که کلمه فاصفح را دیدم برای خودماین گونه معنی کردم که: پس از اینان بگذر و بگو سلام.

اما به هر حال این برای من و برای بچه ها همجالب بود. مخصوصا که من اول ساعت بدون اینکه حرفی بزنم روی تابلو به خط درشت نوشتهبودم سلام»!

بعد یه مقداری اونا را نصیحت کردم و گفتم بهرحالاگه مردونه قول میدید که این کارای خطرناک را تکرار نکنید و هر وقت هر بازی میکنید یه کمی هم عقلتون را بکار بندازید من می رم با مدیر صحبت می کنم تا بلکهموقتا از تصمیمش منصرف بشه.

زنگ آخر وقتی مدیر را دیدم و گفتم که بچه ها قولدادند که این موضوع تکرار نمی شه اولش گفت چه موضوعی؟ یعنی یادش نبود که جریان صبحچی بوده. بعد هم تشکر کرد و گفت خوب کاری کردی ما یه حرفی زدیم بچه ها بترسند خداپدرت را بیامزوه اینقدر گرفتاریم که دیگه حوصله سروکله زدن با اولیا را نداشتیم.

دیماه 97 مدرسه آیه الله درچه ای – خمینی شهر

محسن چتری بیدگلی

-         سفیدک: نه.منظورم این بود که روز اول من و تو چه فرقی با هم داشتیم که اون دانش آموز تو راانتخاب کرد و من را دور انداخت؟! من و تو از اول هیچ فرقی با هم نداشتیم. او دانشآموز انتخاب کرد یعنی دقیق تر بگم بین من و تو فرق گذاشت و منی که عین تو بودم رادور انداخت و تو را استفاده کرد. به نظرت این قضاوت عادلانه ای بین ما بود؟!

-         سیاهک: آره راستمی گی! این عین ظلمه. باید اون دانش آموز تو محکمه الهی جواب بده که چرا با این کهما مثل هم بودیم یکی را انتخاب کرد و یکی را  زیرِدست و پا انداخت یا زبونم لال انداخت اونجا!من واقعا نمی فهمم چه فرقی بین لقمه ای که خورده می شه و لقمه ای که میندازن تویزبونم لال ،سطل زباله ؛ وجود داره؟! یکی نیست به این ظالم ها بگه: خجالت بکشید.ظلم بده. نکنید!

-         سفیدک:بیخود نیست که خدا همون حرفی را درباره اسرافکاران می زنه که درباره ظالمان میزنه. یعنی هیچکدومشون را دوست نداره.

-         سیاهک: حالاالبته خودمونیم خیلی شورش نکن. یه برگه یه رو سفید که به جایی برنمی خوره!

-         سفیدک: اینحرف رو نزن برادر. مهم اندازه ارزش من و تو نیست. مهم زشتی کاره. مهم بی توجهی بهحرف اون کسیه که خیلی بزرگه! ظلم کوچیک و بزرگ نداره. از طرفی اونایی که میلیاردمیلیارد اسراف می کنن از روز اول که اینجوری نبودن. از بچگی بد تربیت شدن. آرومآروم از ظلم های کوچیک شروع کردن. ما نباید کاری کنیم که آدمای عاقل به ما بخندد ولو یک کار زشت کوچیک باشه. ما باید به فکر فردای خودمون و دیگران هم باشیم.

-         سیاهک: بلههمین طوره. البته منم قبول دارم. من یه لباس بیشتر از تو کثیف کردم و خاطراتبیشتری دارم. منم وقتی فکر می کنم می بینم من و تو هم اندازه ایم. هم وزنیم.همشکلیم و اصلا اینقدر شبیه همیم که من و تو نداریم. نمی فهمم که چرا باید بین منو تو فرق بزارن؟ این عین ظلمه. آدمای این جوری فردا نمی تونن قاضی های خوبی باشند.

-         سفیدک: حالاای کاش زیر پا بندازن! من خودم بارها شاهد بودم که یک قاضی دستور قتل عام سی چهلنفر را اونم به دلیل یه بهونه و جرم بی خودی و مسخره مثل یه داعشی سر و ته شون راشین سِل کرد و فِرتی انداخت اونجایی که زبون منم لال می شه اگه اسمش رو بگم!

-         سیاهک: اینکه گفتن نداره منم اون روز اون وَرت بودم. صدای جیغشون را شنیدم همچین دلم ریش ریششد! تو داری خاطرات من و مرور می کنی. همین دیروز نبود که که روت اون ور بود و یهقاضی از خود راضی پشت میز محکمه دسته دسته از برادران ما را فرتی نقطه چین. کردو جنازهاشون را انداخت زززززبببلبل !

-         سفیدک: بسّهبرادر. روضه بسه. آتیش زدی به قلبم. خدا از سرشون نگذره. حالا دماغت و بالا بکش تادماغ منم بالا کشیده بشه. حالم رو بهم زدی!

-         سیاهک: مثلیکه تو اول شروع کردی ها.

-         سفیدک: میدونم. بی خیال. مطمئن باش اگه کمک کنی قول می دم همه سیاهی های تو را بپوشونم.حالا گوشا تو خوب تیز کن به محضی که صدای سر خوردن برگ ها را شنیدی بلافاصله بعدشنوبت ماست.

-         سیاهک : منیه چیزایی می گم اما به حرف های تو عین خودم ایمان دارم یه خورده دلم گرفته بود.سربه سرت گذاشتم. حواسم کاملا جمعه. خاطرت جمع باشه.

-         سفیدک :خیلی خوب حالا این حرف ها را ول کن. سکوت کن و گوش به زنگ باش. پس قرارمون اینباشه که وقتی این بار باد وزید یا علی را بگیم و توکل به خدا خودمون را بیندازیمتو دامن اون دانش آموزی که روی نیمکت نشسته. و تو چشاش نگاه کنیم و بگیم ماهمهستیم. با اجازه!»

-         سیاهک :باشه انشاالله. توکل به خدا. اما باید یه مقداری احساسیش هم کنیم یعنی وقتی خودمونرا می ندازیم تو بغلش؛ یک صدا با تمام قدرت می گیم: کمک! کمک! ماییم داداشی ها! مارا نجات بده از دست این داعشی ها.»

-         سفیدک: اوکی.من که آماده ام.

-         صدای سرخوردن برگ ها.

-         یا علی.

-         بپر

-         بگو

-         سفیدک وسیاهک: کمک! کمک! ماییم داداشی ها! ما را نجات بده از دست این داعشی ها.»

**************

یک برگه یه رو سفید» افتاد روی دستم و دیگهصدایی نشنیدم. بجز صدای سرخوردن قلم روی کاغذ و صدای جاری شدن چشمه احساس از قلبمروی صورت سفید و آزاد کاغذ:

چند روزی می شد که آقا معلمِ یکی یه دونه‌ی مایعنی آقای واحدی دوباره از اون موضوعات عجیب و غریب انشا را داده بود و مخ ما راتو فرغون گذاشته و این کوچه و اون کوچه می تابوند.

واقعیت اینه که تو این چند ماه اخیر با این موضوعها بد جوری چین و چروکای مغز ما را صاف کرده.»

*****************

بله دوستان من فقط خوب به حرف های یه برگه کاغذیه رو سفید گوش دادم و اونا را نوشتم و البته درسهای زیادی از نجوای این دوقلو هاگرفتم که یکیش این بود که اگه آدم دلش را صاف و صیقلی کنه خیلی راحت می تونه حرفهاش رو بزنه و درباره هر چیزی که خواست راحت انشا بنویسه.

**************

من همه ی این حرف های خوب را روی یه کاغذ آ چهار یهرو سفید» نوشتم. کاغذی که ممکن بود به سادگی تو دست یه آدمی داعشی که بد تربیت شدهفرتی پاره بشه و به قول معروف ! بندازن اونجا! و بدتر اینکه به راحتی کار زشتشونرا توجیه کنن.

 امیدوارم روحتون با این نوشته ها به پرواز دراومده باشه و لذت برده باشید. و البته بهدل نگیرید. قدر کاغذای یه رو سفید» را بدونید و به احترامشون خم بشید و خجالتنکشید. دست اونا را بگیرید و آسمونیشون کنید تا شما هم پیش خدای واحدی که همه مارا از روز اول دو رو سفید خلق کرده؛ روسفید بشید و از نصف دوم عمرتون هم مثل جوونیتون خیر ببینید.

-         چیزینمونده. نباید ناامید بشیم. یه خورده دیگه تلاش کنیم بهش می رسیم!

-         آره قبولدارم نباید مثل رفیقامون کم بیاریم. تنبلی مساوی است با مرگ!

-         هر لحظه بایدآماده باشیم. حواست باشه به محض اینکه باد شروع به وزیدن کرد باید از فرصت استفادهکنیم و بپریم.

-         اما سفیدک!من خسته شدم. تو هم که همه‌ی هیکلت را انداخته ای روی من و خیالت راحته. خبر نداریو نمی دونی من علاوه بر تحمل وزن تو همه سرو صورتم از آسفالت های کف مدرسه زخم وزیلی شده!

-         آخه راست میگی. چکار کنیم آخه من هنوز روسفیدم و امید دارم کمک کن  تا آخر هم رو سفید بشم.

-         ما که شانسنیاوردیم. با چهار تا خط کج و معوج پرونده ی اعمالمون سیاه شد و خلاصه سه سوتهفاتحه مون خونده شد.

-         غصه نخوربرادر دو قلوی من. آخه من و تو نداریم. اگه خدا بخواد و دست یه آدم با انصاف و بااحساس و خوش ذوق بیفتیم اونوقت ممکنه بخت مون باز بشه و صفحه دل ما خونه یحرف ها و نوشته هایی بشه که قلب و ذهن های زیادی را به پرواز دربیاره.

-         امیدوارم.اما من دیگه به هیچ دردی نمی خورم. خوش به حال توسفیدک.

-         سفیدک:خودتو بیشتر از این ناراحت نکن سیاهک! نا امید نباش من قول میدم هر جا برم تو راهم من خودم با خودم ببرم.

-         سیاهک:جدیمیگی؟! قول مردونه می دی؟

-         سفیدک: بلهدیگه. تو اگه مقاومت کنی و مراقب من باشی که روم به زمین نباشه و دست به دست منبدی من تو آیینه ی ابرهای سفید آسمون بخت سفید و رویای ماندگاری برای هر دو مون میبینم.

-         سیاهک: توخیلی دلت خوشه سفیدک! خبر از دل شکسته من نداری!

-         سفیدک:اتفاقا خوب می دونم چی به دلت میگذره. باور کن سایه همه‌ی زخم های تو دقیقا مثلآینه تو قلب منم هست. سر از روی خاک برندار تا خدا دعامون را مستجاب کنه و دستمونرا بگیره. تازه تو یه چیزی داری که من ندارم و اون دل شکسته است و تن خاکی که خیلیقیمت داره. مگه نمی دونی خدا تو دلای شکسته است.

-         سیاهک:ممنونم و خوشحالم از اینکه خدا برادری نصیب من کرده که خوب درد دل من و می فهمه وعین خودم به درد و دلم گوش می ده و به من امید می ده. واقعا دوست  و همدم خوب یه نعمته.

-         سفیدک: منماینقدر تو را دوست دارم و به تو نزدیکم که به محض اینکه اشکت جاری می شه، بلافاصلهصورت منم خیس اشک می شه. انگار خودمم که گریه می کنم. اصلا من و تو نداریم. منتوام و تو منی.

-         سیاهک: خیلیخوب برادر رو سفید» خیلی لوس نشو. هنوز یادم نرفته که ما مادرزادی دوقلوهای همراههستیم! فقط تو بی رودروایستی هنوز همون چشم سفیدی که بودی آخه از روز اول هم بیشتراز من شیر می خوردی.

-         سفیدک: من وتو هم روییم. اگه پر روییم یا کمروییم؛ دو روی یه برگه ایم مثل دو روی یه سکه ایم.مثل دو تا پنجره ی روبروییم.فقط واروییم.

-         سیاهک: هههه هه هه شاعر! پنبه ای! اصلا سفید برفی! پارو بدم برفاتا جارو کنی!

-         معلومه کیشاعره!

-          شاعر خودتی!

-         اولا کهشاعر بودن بد نیست. بعدشم تو نمی دونی هرچی بگی در واقع به خودت می گی. به قولشاعر: هرچه کنی به خود کنی گر همه نیک و بد کنی! کاش این حقیقت را همه می دونستندو باور داشتن. حتی گاهی فکر و خیالاتی که درباره دیگران می کنیم زود تر از اینکهبه ضرر دیگران باشه قلب و ذهن خودمون را سیاه و تیره می کنه بنابراین باید مواظبحرف زدنا مون باشیم.

-         سیاهک : بلهجناب پرفسور. دقیقا درسته. حالا لطفا این معادله را هم برای ما حل بفرمایید که:چطوره که من و تو هم اندازه ایم ولی من و تو روهم اندازه هم هستیم یعنی من و توجمعا اندازه یکی مون هستیم. می فهمی چی می گم؟ یعنی چطور می شه دو نفر هم اندازههم باشن و باهم هم ، هم اندازه یکی از او نا باشن؟!

-         سفیدک: اینقد هم هم نکن پیاده شو باهم بریم.این که چیزی نیست این همون یه برگه کاغذ آچهارهکه دو تا رو داره و دو طرفش هم اندزه هم اند. اما من یه معادله سراغ دارم که هفتنفر اند و اندازه هم اند ولی این هفت نفر با هم هم اندازه یه نفرشونند.

-         سیاهک: چی؟چی گفتی؟ من نمی فهمم. به سرت زده ؟ قاطی کرده ای؟ من که از این معادله  چشمم سیاهی رفت.

-         سفیدک: خیلیبه مخت فشار نیار. این بحث مال آدماست که هفت تا نفس دارند و هفت نفرند و با هم همیه نفرند. حالا حواست را جمع کن شیطون گولت نزنه تا باد هر جا خواست ببردت.

-         سیاهک: خوبببره مگه چی می خواد بشه مگه بالاتر از سیاهی رنگ هست؟

-         سفیدک: آخهدوست من. من وظیفه دارم تو را نصیحت کنم بیشتر از این بدبخت و روسیاه نشی. اصلاوظیفه چیه؟ اگه تو بدبخت بشی منم که برادر و دوست توام؛ با خودت بردی توی چاه. درواقع من وقتی هوای تو را داشته باشم هوای خودم را دارم. تو منی و من توام! فهم اینکه سخت نیست ابوالاسود!؟

-         شوخی کردم. میفهمم و من به خیرخواهی تو ایمان دارم. ابوالابیض!

-         سفیدک:آفرین دوست جون جونی خودم.

-         سیاهک:آفرین به خودت. خودم. خودت. خودمون. خودمت. خودتم.خرتم. خرمی. خریم. خرن. اصلا

-         سفیدک: خَرخَر نکن! گوش بده یه نکته دیگه هم یادم اومد و اون اینکه: آدم اگه یه هنری چیزیداره بد نیست گاهی خودش را نشون بده. نه برای خودنمایی بلکه برای استفاده و خدمتبه دیگران. حتی من یه وقتی توی کتابای روسفید خوندم که اگه کسی به خاطر ریا هم کهشده اسراف نکنه این کارش اجر داره و مورد قبوله. چراکه هدف اسراف نکردنه و نتیجه اوناستفاده از نعمت هاس و اصلا ریا و خود نمایی معنی نداره. این عین عقل و انصافه.

-         سیاهک: آرهدرست می گی به این فکر نکرده بودم. بله. به روی تخم سیاه و سیاه تخمه چشمم! پیش بهسوی خود نمایی! سلفی! سلبریتی! با دوربین کبریتی!

-         سفیدک: تازهکجاش و دیدی؟. هیچ فکر کردی فرق من و تو چیه؟!

-         سیاهک: بله.من روسیاهم و تو روسفیدی.

بسمالله الرحمن الرحیم

کاغذ یهرو سفید

چند روزی می شد که آقا معلمِ یکی یه دونه‌ی مایعنی آقای یه دونه یِ واحدی» دوباره از اون موضوعات عجیب و غریب انشا را داده بودو مخ ما را تو فرغون گذاشته و صبح تا شب این کوچه و اون کوچه می تابوند.

واقعیت اینه که تو این چند ماه اخیر با این موضوعها بد جوری حال ما را گرفته و چین و چروکای مغز ما را صاف کرده. موضوعاتی مثلاینکه:

·        اگه همه‌یکره زمین صاف بود و هیچ پستی و بلندی نداشت چی بر سر ما آدما می اومد؟!

·        اگه ظرفیتمعده آدما یه کمی بزرگ تر از اینی بود که حالا هست منابع زمین چه وضعی پیدا می کرد؟!

·        بچه هاآخرین لحظه ای که فیوز مغز نخودی تون می پره و شما به عالم هپروت می رید را توصیفکنید!

 یعنی اینموضوع آخری جوری رو مخ ما تاب بازی می کرد که چند شب اول برای اینکه کشف کنم چهجوری خوابم می بره تا ساعت دو نصفه شب کلافه بودم و کله ام اندازهیه تانکر بنزین می شد و تا بندر لنبور می خورد. هر چی ذکر و دعا و جادو جنبل بلدبودم می خوندم و اما پلکم به هم نمی اومد. حاضر بودم سه بار یه نفس جوشن کبیر رابا صدای بلند بخونم که بلکه جناب عزرائل قدم رنجه بفرمایند. آخر سر هم فرتی خوابممی برد و صبح وقتی با شونزدهمین تیپای پدرم بیدار می شدم فقط دعواهایی که تو خواببا آقای واحدی کرده بودم یادم می اومد. 

·        یا مثلا اینموضوع را گفته بود که: اگه یه روز صبح از خواب پاشیم و ببینیم همه آب ها تو زمینفرو رفته چه خاکی تو سرمون میکنیم؟!» موضوع را دارید؟!

·        یا فرض کنیداگه یه روز صبح وقتی بیدار می شدیم و اولین خمیازه را می کشیدیم و مشت اول رو مثلیه غول تو سینه می کوبیدیم تا چشممون وا بشه یه دفعه همه چیز به یک نسبت بزرگ یاکوچیک می شد؛ چی می شد؟! اصلا ما متوجه می شدیم؟! یا عین کره الاغ سرمون را پایینمی انداختیم  و می رفتیم سر کارمون و انگارنه انگار که همه مون رفته ایم تو سوراخ یه سوزن یا توی یک دونه هاگ! اصلا متوجهنبودیم، پرتقالایی که امروز تو کیفمون می زاریم ، تا دیروز اندازه کره زمین بوده! تماشاکنید! خودش یه انشاست.

·        یا فرض کنیدشما به راز رشد گیاهان و حیوانات پی می بردید و با یه دارویی سرعت رشد و اندازهاونا را تغییر می دادید. با این قدرت چکار می کردید؟ مثلا یه دونه گردو جلو درخونه معلمتون می کاشتید و تا صبح یه درخت تنومند می شد و ماشین آقا معلم توپارکینگ گیر می کرد! یا با اون دارو اندازه پشه ها و عنکبوت ها اندازه یه شغال وکرگدن می شدن!

یا می رفت تو فاز اقتصاد و جامعه شناسی و هزار جورسبک الاکلنگ بازی که مثلا:

·        اگه یه روزمدرسه به هر دلیلی تعطیل بشه ،حساب کنید چه خسارتی به کشور وارد می شه؟

·        اگه تو هرمدرسه ای یک لامپ صد واتی برای یک ساعت الکی روشن بمونه، حساب کنید در 66666 مدرسهکل کشور در طول یک سال  با تعرفه دولت حسنکلید ساز، چقدر برق اسراف می شه؟!

این یکی را داشته باشید:

·        فکر کنیدارواح، حروف نقطه دار» را نمی فهمند یا حساس اند و شما باید یه انشای بدون نقطهبرای جدِّ هفتمتون بنویسید و سعی کنید خیراتِ و محاسن جنازه برجام را به برای اونروح توضیح بدید.

·        یا این کهتصور کنید با یک جنّی کهنسال پشمالو یواشکی رفیق شده اید و شیطنتتون گل کرده وسربه سر این و اون می زارید چگونه تخیل پردازی می کنید!

خلاصه ما نفهمیدیم این معلم انشاء این عتیقه جاترا از پستوی کدوم عطاری بقالی کشف می کنه.

و حالا هم از بس غُر زدیم به حساب، یه موضوع سادهگفته که برید درباره اسراف یه انشایی بنویسید که تا حالا کسی ننوشته و تکرارینباشه!» آخه پدر بیامرز اینم شد موضوع انشا! انگار زورش میاد مثل یه بچه آدم وبقیه معلما، یه موضوع ساده بده و ما هم چند خطی بلغور کنیم و سر وتهش را هم بیاریمو بره پی کارش. دلش خوشه. تکراری نباشه! سرتاسر کلاسای انشا تکراریه شما  تو این وسط چی میگی گوگولی یه دونه!

مثلا انشای اینجوی چه ایرادی داره؟:

همانطور که میدانیم اسراف کردن بد است و خوبنیست که آدم اسراف کند. چون که کلا اسراف کردن بد است یعنی خوب نیست. اصولا اسرافکردن کار عاقلانه ای نیست و تا آن جا که خدا هم از اسراف کار بدش می آید و به قولمعروف لجش می گیرد. بله ما باید اسراف نکنید. ما از این انشا نتیجه می گیریم که بهقول معروف اسراف خیلی خیلی کار بد و مبتذلی است و کار انسان هایی است که بد تربیتشده اند. ما باید کلا خوب باشیم چون اگر خوب باشیم خیلی خیلی خوب است نقطه. اگر البتهحرف توی کله مان برود!»

البته یقین دارم این چند خط برای معلم انشا از صدتا فحش داعشی هم بدتره. خودم هم می دونم و حالم را به هم می زنه. اما چکنم که قلمرا یارای این نیست که از این زندان و چهار دیواری کلمات همانطور که میدانیم»  و باید و نباید» و خوب است و بد است» و بهقول معروف» فراتر بدود!

**************

حقیقتا وقتی قلم به دست می گیرم انگار یكی سفتیقه ام را چسبده و نمی زاره نفس بکشم هرچه زور می زنم فقط کاغذ را خط خطی می کنم وفقط مجبورم مغز سرم را که جوش آورده بخارونم.

دلم برات بگه که انگار تو یه گونی تنگ و تاریکخفت افتادم و یکی در گونی را همچین محکم کشیده و قلقله اش را عین کاکل مُرده باقیطون نه نه جون هفت گره کرده که فقط می خوام پشت سر هم جیغ بزنم و خودم را عینتخم مرغ به در و دیوار بزنم و خرد و خاکشیر کنم تا ته دلم خنک بشه.

یعنی گاهی وقتی این فکرا سراغم میاد انگار تا زیرگلوم طناب دار را حس می کنم پوست سرم ترک می خوره می خوام آقای واحدی را خفه کنم ویگانه درسی بهش بدم که تا شونصد سال بعد بازنشستگی هم هر وقت از جلو در هر مدرسهای رد می شه یه وَری راه بره و خودش را به اون راه بزنه که کی گفته! من اصلا معلمنبودم! این جا را نمی شناسم!

بهر حال بگذریم باید یه فکری بکنم که فکر باشه.با این تخیلات دردی ازم دوا نمی شه به غیر از این که ذهن خودم را بیشتر تیلیت میکنم و تازه مگه بعد از این دعواها، یارو دست از سرم برمیداره از بس فکرش هم پر روو چش سفیده! آخر سر دوباره تصویر یه وریِ آقای واحدی جلو چشمام میاد در حالیکهابروهاش را بالا انداخته و لبهاش را بهم فشار داده و با حرکت سریع انگشت اشاره اشتاکید می کنه که بنویس جانم بنویس. تکراری نباشه». بعدش هم پکی می زنه زیر خنده وپیروزمندانه قهقهه می زنه که مو بر تن آدم، اندازه ابلیسک واشنگتن می شه! یعنی اگهکارد بزنی به شاهرگم فقط بخار نارنجیه که عین قله آتشفشان وزوو، سقف اتاق را باسنگ آذرین، آسفالت می کنه.

خلاصه سرتون درد نیارم. این حال و روز شبهای چهارشنبهای یه که فرداش انشا داریم.

****************

 بلند میشم تا از آشپزخونه یه لیوان آب خنک  بخورمشاید فرجی برسه. تو مسیر از حرص آقا معلم انشا یه پس کله ای آبدار می چسبونم عقبکله‌ی نارگیلی داداش کوچولوم تا بفهمه دنیا دست کیه و خیلی خوش به حالش نباشه. اماطفلی اونقدر سرگرم بازی حیواناته که فکر می کنه یکی از اسب ها لگدش زده و اشتباهیاونا را دعوا می کنه: حیوونای بی تربیت! بی شعورای نفهم! بتمرگ سر جات. این جا کهطویله نیست!

خوب الحمد لله با ما که نبود!

************

خلاصه بی خیال شدم و گفتم گور بابای انشا وموضوعات از پشت بوم افتاده.  مگه چی میخواد بشه! هر چی میخواد بشه بشه هر چی می خواد بگه بگه! حال دلم رو گفتم اینو جوابشنفتم! حالا دست دست دست می زنم دست. حالا پا پا پا می کوبم پا. دیریم دیریم دیریمدیریم دیریم دیریم دام. دارام دارام دارام دارام دارام دارام دام.

-        چه می کنی؟!ورپریده! چه خبرته محسن! داری درس می خونی یا به سرت زده؟! خدا ذلیلت نکنه اتاق رارو سرت گذاشتی.

-        نه! نه نه.زنگ تفریح شده! انشا مو نوشتم. دارم برای گروه سرود تمرین می کنم. قراره سر کلاسانشا بخونیم یه مقداری شاد باشیم. معلم یکی یه دونه ای داریم. کلاسش خیلی شاده اگهدو تا از این نمونه معلم داشتیم بود خندوانه راه می انداختیم!

  ارواحشکم آقای واحدیِ بُشکه! که همه چیزش نحسه! روح سرگردانش تا توی پس اتاق خونه مونهم میاد! کاش این آقای واحدی یه دونه تخم شترمرغ درشتی بود و همچین دو دستی می زدمبه جدول سیمانی جلو مدرسه که چنان صدای ترقه نارنجکی کنه که تا دوهفته اندوونی ها»هی بیان سر خیابون بگن چی بود؟ کی بود؟ چی طو شد؟ و منم هر بار از طرف آم فلکاییها» سینه سپر کنم و با صدای رسا بگم من بیدم! کشتمش. برید راحت با خابید! دیگهجوجه نمی شه! دیگه کاری تون نداره!

************

قبل از اینکه معلم به خاطر انشا نداشتن من را ازکلاس بیرون کنه، من به بهونه ای از کلاس بیرون اومدم و روی نیمکت کنار حیاط سینهآفتاب پاییزی نشستم. گاهگاهی باد ملایم نسبتا سردی می وزید و برگ های خشک و سبکدرختان را روی زمین به این طرف اونطرف سُر می داد. حیاط مدرسه برعگ های تفریحتقریبا سوت و کور بود. گاهگاهی یه دانش آموز از سالن با عجله بیرون می اومد و فشنگیبه طرف سرویش های بهداشتی می دوید و مدتی بعد سوت ن و آروم برمی گشت. گاهی صدایمعلمی بلند و کوتاه می شد و همهمه بچه ها موج می گرفت و خاموش می شد. تو حال خودمبودم. صدای پچ پچ حرف زدن دو نفر به گوشم رسید. انگار درگوشی با هم درد دل میکردند. خوب گوش دادم: