بسم الله الرحمن الرحیم
خاطره کلاس قرآن هشتم
آنروز هوا بارانی بود و به همین دلیل برنامهصبحگاه برگزار نشده بود بنابراین دانش آموزان مدتی بود که همین طور سرکلاس بودند واین فرصت باعث شده بود شلوغ کنند.
از سالن که به سمت کلاس هشتم می رفتم گاهگاهیصدای بچه ها اوج می گرفت و بعد یکباره خاموش می شد.
وارد کلاس شدم برخلاف هر روز کلاس بسیار آرام وساکت بود. هیچ کس نفس نمی کشید. ابتدا تعجب کردم اما خیلی زود متوجه شدم که این یکبازیست.
منم مثل خودشان شدم و با اشاره گفتم بنشینید. بالبان بسته لبخند زدم و به حساب خوش و بشی کردم . به سمت تابلو رفتم و روی تابلو بهخط نستعلیق یک سلام بزرگ سرتاسر تابلو نوشتم و با دست اشاره کردم که یعنی سلام وشما جواب بدهید.
سکوت ادامه داشت و کسی به خودش جرات نمی داد کهحرفی از دهانش خارج شود. چون شنیدن یک کلام همان و ریختن بچه سرش و کتک زدن همان.
چند دقیقه ای تحمل کردند. ناگهان یکی از دهانشحرفی بیرون پرید و بلافاصله همه کلاس سرش ریختند و سرو صدا و جیغ و دادی بود کهکلاس و سالن را پر کرد.
تا من کلاس را آروم کنم چند دقیقه ای طول کشید ودر این حین سرو کله مدیر پیدا شد که با عصبانیت در کلاس راباز کرد و گفت: آقایچتری چه خبره؟ چکار می کنید؟ مدرسه را به هم زدید؟
گفتم آقای مدیر من بی تقصیرم.از این دانش آموزانبپرسید که این چه بازی یه که یاد گرفتند. در این موقع چند تا دانش آموز شروع بهشکایت از چند نفر کردند که آقا این ها بی خود ما را می زنند ما اصلا حرفی نزدیم و.
مدیر با عصبانیت گفت بر بنشین سرجات همه تون مثلهمید.
رو کردبه من و گفت: این ها چند روزه این بازیرا یاد گرفتند و هر روز هم چند نفر از دست برخی ها شکایت می کنند. تازه امروز کلاسایدیگه هم یاد گرفتند. اگه امروز تکلیفشون روشن نشه همه کلاس را اخراج می کنیم تابرند و با اولیاشون بیان. البته می دونیم بعضی ها مقصر اصلی و گردانده این بازیاند و ما اونا را می شناسیم اما ظاهرا همه مقصرند. اگر تا اخر زنگ خودشون اسامیاصلی را معرفی نکنند باید فردا همه با اولیاشون به مدرسه بیان.»
سکوت مرگباری کلاس را فراگرفته بود و اینبار همکسی نفس نمی کشید.
مدیر ازمن عذرخواهی کرد و از کلاس رفت. بچه هانشستند ما دمغ بودند. کتاب درسی قرآن را باز کردم تا درس را شروع کنم. چند دقیقهای به سکوت گذشت.
یکی از دانش آموزان گفت: آقا شما وساطت کنیدقضیه تموم بشه قول میدیم تکرار نشه.
اولش خودم هم از دست اونا ناراحت بودم گفتم بزارتنبیه بشن تا تکرار نکنند. بعد به این فکر کردم که انصافا بازی پرهیجانیه و من ومدیر هم اگه جای اونا بودیم بهتر از اینا نبودیم. بهرحال نوجوانیه وهیجانش و اینشلوغ کاری ها.
گفتم از قرآن کمک بگیرم قرآن جیبی ام را بیروناوردم و باز کردم ، صفحه 495 و آیات انتهایی سوره زخرف بود:
اول صفحه با این آیه شروع می شود: انّ المجرمینفی عذاب جهنم خالدون یعنی آیه 74 و بعد در آیه 76 این گونه آمده که : و ما ظلمناهمولکن کانوا هم الظالمین. و در آیه 83 این گونه: فذرهم یخوضوا و یلعبوا حتی یلاقوایومهم الذی یوعدون.! و آیه بعد که می فرماید: و هو الذی فی السماء اله و فی الله و هو الحکیم العلیم.
آیات بسیار جالبی بود و فرصتی برای من که از اینبازی به بازی دنیا و ظلم ما آدم ها به خود بپردازم و اینکه هر کاری انجام می دهیمخدا می بیند و میداند و البته وعده عذاب مجرمین هم حق است.
چند دقیقه ای منبر رفتم و بچه ها هم حسابی گوشدادند.
و جالب تر این که آیه آخر این سوره و صفحه اینبود: فاصفح عنهم و قل سلام فسوف یعلمون. پس اکنون که چنین است از آنان روی برگردانو بگو : سلام بر شما . اما به زودی خواهند دانست.
من البته ابتدا که کلمه فاصفح را دیدم برای خودماین گونه معنی کردم که: پس از اینان بگذر و بگو سلام.
اما به هر حال این برای من و برای بچه ها همجالب بود. مخصوصا که من اول ساعت بدون اینکه حرفی بزنم روی تابلو به خط درشت نوشتهبودم سلام»!
بعد یه مقداری اونا را نصیحت کردم و گفتم بهرحالاگه مردونه قول میدید که این کارای خطرناک را تکرار نکنید و هر وقت هر بازی میکنید یه کمی هم عقلتون را بکار بندازید من می رم با مدیر صحبت می کنم تا بلکهموقتا از تصمیمش منصرف بشه.
زنگ آخر وقتی مدیر را دیدم و گفتم که بچه ها قولدادند که این موضوع تکرار نمی شه اولش گفت چه موضوعی؟ یعنی یادش نبود که جریان صبحچی بوده. بعد هم تشکر کرد و گفت خوب کاری کردی ما یه حرفی زدیم بچه ها بترسند خداپدرت را بیامزوه اینقدر گرفتاریم که دیگه حوصله سروکله زدن با اولیا را نداشتیم.
دیماه 97 مدرسه آیه الله درچه ای – خمینی شهر
محسن چتری بیدگلی
شب یلدای غیبت امام زمان عجل الله تعالی فرجه
هم ,ها ,کلاس ,مدیر ,بچه ,بازی ,بچه ها ,که این ,دقیقه ای ,چند دقیقه ,بود و
درباره این سایت